ಬ್ರಹ್ಮ, ಗುರು, ವಿಷ್ಣು, ಲಿಂಗ, ರುದ್ರ ಜಂಗಮವೆಂಬ
ವ್ರತಗೇಡಿಗಳು ನೀವು ಕೇಳಿರೊ.
ಬ್ರಹ್ಮನ ಶಿರ ಹೋಯಿತ್ತು.
ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಹತ್ತು ಪ್ರಳಯವಾಯಿತ್ತು.
ರುದ್ರನು ಧ್ಯಾನಾರೂಢನಾದ.
ಆ ರುದ್ರಂಗೆ ಪರತ್ರಯ, ಈಶ್ವರಂಗೆ ಪರತ್ರಯ,
ಸದಾಶಿವಂಗೆ ಪರತ್ರಯ, ಪರಶಿವಂಗೆ ಪರತ್ರಯ,
ಇಂತಿವರು ಆರುಮಂದಿ ಕೂಡಿ
ಗುರುವಿನ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಪರವಶವಾಗಿ,
ಆ ಶ್ರೀಗುರುವಿದ್ದ ನೆಲೆ ಎಂತೆಂದಡೆ :
ಸಪ್ತಸ್ಥಾನ ಸಹಸ್ರದಳಕಮಲದ ಜ್ಯೋತಿವರ್ಣದ ಗುರು.
ಆ ಗುರುವಿಂಗೆ ಪರತ್ರಯಲಿಂಗ, ಆ ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಪರತ್ರಯಜಂಗಮ.
ಇಂತೀ[ಅ]ನೂನಸ್ಥಳದಲ್ಲಿದ್ದ ಜಂಗಮನ
ಮಣಿಪೂರಕದಲ್ಲಿದ್ದ ರುದ್ರಂಗೆ ಸರಿಯೆಂಬ
ಜಂಗಮದ್ರೋಹಿಗಳ ಮಾತ ಕೇಳಲಾಗದು ಕಾಣಾ
ಗೊಹೇಶ್ವರಪ್ರಿಯ ನಿರಾಳಲಿಂಗಾ.

ಬರಿದೆ ಶಿವಶಿವಯೆಂದಡೆ ಭವಹಿಂಗಿತೆಂಬುವ
ಅರಿವುಗೇಡಿಯ ಮಾತ ಕೇಳಲಾಗದು.
ಅದೇನು ಕಾರಣವೆಂದಡೆ :
ಕತ್ತಲಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜ್ಯೋತಿಯ ನೆನೆದರೆ
ಪ್ರಕಾಶವಾಗಬಲ್ಲುದೆ?
ಕಾಮಜ್ವರದವರು ರಂಭೆಯ ನೆನದರೆ
ಕಾಮಜ್ವರ ತಂಬಿಸಬಲ್ಲುದೆ?
ಇಂತೀ ನರಗುರಿಗಳಾಡಿದುದ ಕಂಡು
ನಗುತಿರ್ದ ನಮ್ಮ ಗೊಹೇಶ್ವರಪ್ರಿಯ ನಿರಾಳಲಿಂಗ.